Ai, Ki, Do w połączeniu dają słowo, które w wolnym tłumaczeniu z japońskiego oznacza „drogę harmonii ciała i umysłu”. To co wyróżnia Aikido od innych sztuk walki to fakt, że jego założeniem jest takie skierowanie siły atakującego przeciw niemu, aby go obezwładnić, nie wyrządzając mu przy tym krzywdy.
To co wyróżnia Aikido od innych sztuk walki to fakt, że jego założeniem jest takie skierowanie siły atakującego przeciw niemu, aby go obezwładnić, nie wyrządzając mu przy tym krzywdy. Twórca Aikido Morihei Ueshiba (na zdjęciu obok), będąc ekspertem wielu japońskich sztuk walki, opracował system, któremu przyświecała idea szacunku dla każdej istoty. Czerpiąc techniczne inspiracje z technik Daito ryu Aikijutsu (szkoła ju jutsu) i japońskiej szermierki, stworzył sztukę walki, będącą alternatywą dla systemów, których celem jest okaleczenie czy zabicie atakującego. Poza skrzywdzeniem napastnika Morihei Ueshiba dostrzegł trudną drogę, dzięki której adept może nie tylko obezwładnić napastnika bez robienia mu krzywdy, ale także pomóc mu w jego wewnętrznym rozwoju.
Ten cel wymaga regularnej, wieloletniej praktyki i przede wszystkim cierpliwości niezbędnej w treningu sztuk walki.
Skuteczność nie jest celem samym w sobie. Celem praktyki jest trening jako element pracy nad sobą. Codzienne studiowanie sztuki, która przez to zmienia i ciało i umysł studenta. Traktując trening Aikido jako proces pracy nad sobą, Morihei Ueshiba odrzucił wszelkie formy współzawodnictwa między studentami (zawody, mistrzostwa). Po wojnie, począwszy od lat 50-tych nauczyciele Aikido zaczęli nauczać poza Japonią. Od tego czasu grono ćwiczących wciąż rośnie.
